-
1 rozprz|ąc
pf — rozprz|ęgać impf (rozprzęgę a. rozprzęgnę, rozprzężesz a. rozprzęgniesz, rozprzągł a. rozprzęgł a. rozprzęgnął, rozprzęgli — rozprzęgam) Ⅰ vt 1. (z zaprzęgu) to unharness [konie] 2. przen. rozprzęgać kogoś moralnie to weaken sb’s moral fibre- rozprzęgać komuś nerwy [sytuacja, strach] to set sb’s nerves on edgeⅡ rozprząc się — rozprzęgać się [system] to fall into chaosThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > rozprz|ąc
-
2 rozprzężeni|e
Ⅰ sv ⇒ rozprząc Ⅱ n sgt 1. (dezorganizacja) anarchy- w państwie szerzy się rozprzężenie anarchy is spreading throughout the country2. (rozluźnienie) slackness- rozprzężenie moralne moral slacknessThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > rozprzężeni|e
См. также в других словарях:
rozprząc (się) — {{/stl 13}}{{stl 7}}ZOB. rozprzęgać (się) {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
rozprzęgać się – rozprząc się, rozprzęgnąć się — {{/stl 13}}{{stl 7}} dezorganizować się, ulegać rozluźnieniu : {{/stl 7}}{{stl 10}}Utrzymywany dawniej ścisły porządek rozprzęgnął się z czasem. Dyscyplina stopniowo rozprzęgała się. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
rozprząc — dk XIa, rozprzącprzęgę, rozprzącprzężesz, rozprzącprząż a. rozprzącprzęż, rozprzącprzągł, rozprzącprzęgła, rozprzącprzęgli, rozprzącprzężony, rozprzącprzągłszy a. rozprzęgnąć dk Va, rozprzącnę, rozprzącniesz, rozprzącnij, rozprzącprzęgnął a.… … Słownik języka polskiego
